چند مدل لایت مو داریم؟

ابتدا با انواع لایت‌های آشنا شوید و سپس رنگ موی دلخواه خود را انتخاب کنید. ناطقان: بطور کلی مفهوم آن این است که بر روی موهای روشن، تکه‌های تیره در می‌آوریم. این کار می‌تواند با فویل‌یا کلاه مش انجام شود. لو لایت بر روی موهای اروپائی‌ها به آسانی با رنگ انجام می‌شود که نتیجه‌ی آن بسیار زیباست. بر روی موهای آسیایی‌ها بیشتر مواقع ای کاربرد دارد که مو بسیار روشن شده و زردی زیاد آن نوعی زنندگی ایجاد کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این صورت آرایشگر می‌تواند با پیشنهاد لولایت چهره‌ی مشتری را از‌یکنواختی درآورد و با ایجاد رفله‌های تیره، نوعی سایه روشن زیبا بر روی موی مشتری ایجاد کند . که نتیجه‌ی آن در مرحله‌ی اول جوانتر شدن چهره‌ی فرد و در مرحله‌ی دوم موهای روشن‌یکنواخت، درخشان تر به نظر می‌رسد و جذابیت چهره بیشتر می‌شود.

 

رگه‌های تیره می‌تواند از پایه‌های ۳ و ۴ از هر سری رنگ و به دلخواه با توجه به رنگ چهره و موی مشتری انتخاب شود . این کار به سلیقه‌ی فرد بستگی دارد . به عنوان پیشنهاد می‌توانید از سری رنگهای گرم طلایی و شکلاتی از پایه‌های ۳‌یا ۴ بر روی موهای بلوند و روشن استفاده کنید. نوعی‌هارمونی زیبا ایجاد می‌کند .

 

همچنین از کاربردهای لولایت زمانی است که فرد مو را بلوند کرده و حالا رشد‌یک‌یا دو سانتی ریشه دارد. می‌توانید هم رنگ ریشه‌ی مو تکه‌های باریک تیره در بیاورید . اگر رنگ ریشه‌ی مو تیره است از پایه‌ی قهوه ای متوسط و قهوه ای روشن استفاده کنید. بدین ترتیب تا مدتی طولانی تر موهایتان همچنان زیبا و مرتب و فانتزی به نظر می‌رسند.

 

 

های لایت (high light):‌

 

های لایت برعکس لولایت است .‌یعنی بر روی موهای تیره رگه‌های روشن تر در می‌آوریم. در‌های لایت با رنگ تا حدود سه درجه و با دکلره تا هشت درجه مو را روشن تر می‌کنند و تکه‌های بسیار روشن مثل انواع بلوند‌های دودی ، زیتونی، کاهی ، مرواریدی و رنگهای خاص مانند مسی ، صورتی، قرمز، سورمه ای .... ایجاد می‌کنند.

 

اگر تفاوت رنگ موی پایه و تکه‌های انتخابی تا حدود ۳ درجه باشد ( که توسط رنگ مو ایجاد می‌شود ) به آن در اصطلاح عموم‌های لایت و اگر این تفاوت رنگ تا هفت درجه باشد به آن مش می‌گویند. ( که با استفاده از دکلره ایجاد می‌شود ).

 

این تصویر نشان دهنده‌ی‌های لایت و لولایت است.‌ های لایت با بلوند روشن و لو لایت با رنگ قهوه ای پایه‌ی3

 




سان لایت:

 

به دو حالت ایجاد می‌شود.

۱- در این روش زمینه‌ی مو بسیار روشن است و روی این موی بسیار روشن باز تکه‌های روشن تر در می‌آویم . در این نوع سان لایت از دو رنگ استفاده می‌شود. رنگ بلوند بسیار روشن و نارنجی البته پایه‌ی ضعیف نارنجی ( از رنگ ژله ای نارنجی روشن استفاده می‌کنیم).

 

۲- در این روش بیضی بالای سر(از رستنگاه تا تاج سر) بلوند ( دکلره ) می‌شود که پهنای آن بسته به سلیقه‌ی شخصی افراد است . بهتر است که زمینه‌ی مو بسیار روشن باشد زیرا‌هارمونی زیبا ایجادمی کند ولی عده ای هم بر روی موهای پایه‌ی متوسط‌یا تیره این نوع سان لایت را نیز دوست دارند. من خودم شخصا حالت دوم (‌یعنی بر وری موهای تیره ) این مدل را نمی پسندم. البته سلیقه‌ی افراد متفاوت است و فرم و استیل مو و آرایش هر فرد با توجه به سن و سال و شخصیت اجتماعی افراد فرق می‌کند.

 
 

مون لایت ( moon light):

 

مون لایت عکس سان لایت است و تکه زیرین مو بلوند شده (‌یا بوده ) و بیضی بالای سر تیره می‌شود.

 


 



 

هاف لایت (half light ):


از رستگاه مو تا فرق سر و تا گودی گردن مو را به دو قسمت تقسیم می‌کنیم . (دورست مانند وقتی که می‌خواهید موهای خود را دو گوشی کنید ) سپس‌یک طرف موی سر را به‌یک رنگ و طرف دیگر را به رنگ دیگر می‌کنیم . این نوع‌هاف لایت تقریبا در اجتماع کاربرد خاصی ندارد مگر در فیلم‌ها و بعضی افراد خیلی خاص !

 

نوع دیگر‌هاف لایت وجود دارد که نقریبا بسیار استفاده می‌شود و تقریبا زیباست. در این نوع‌هاف لایت طول مو را به دو قسمت مساوی تقسیم می‌کنند و قسمت پایین مو را بلوند‌یا روشن تر می‌کنند. اگر رنگ زمینه‌ی مو همخوان با نیمه‌ی روشن شده باشد زیبایی خاص خودش را دارد. ( مثلا اگر موی فرد پایه‌ی ۵‌یا ۶ زیتونی باشد و نیمه‌ی روشن شده بلوند زیتونی ، نوعی‌هارمونی زیبا و دلچسب ایجاد شده است. این نوع‌هاف لایت با بعضی از شینیونها بسیار زیباست.

 


 

مووی لایت (movie light):

 

یک کار بسیار فانتزی است که مستطیل بالای سر را جدا کرده و دکلره می‌کنیم سپس به ۳ تا ۷ قسمت افقی تقسیم کرده و توسط رنگ‌های فانتزی هر تکه را جداگانه رنگ کرده و می‌شوییم که به شکل رنگین کمانی روی موها قرار می‌گیرد.

 

در نوع ساده تر موی لایت در قسمت مستطیل جلوی سر بعضی تکه‌ها کرم و بعضی تکه‌ها قرمز هستند که پس از سشتشو و استحمام عملا همه‌ی تکه‌های کرم قرمز می‌شوند.
برچسب ها: مو ، رنگ ، لایت ، ناطقان

منبع: ناطقان

کلیدواژه: مو رنگ لایت ناطقان بر روی موهای بسیار روشن ی افراد روشن تر تکه ها ی روشن پایه ی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۳۶۲۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا چشم مردم به دیدن ۵۰ فروند هواپیمایی که دولت می‌گوید وارد کشور کرده، روشن نمی‌شود؟

به گفته رییس سازمان هواپیمایی کشوری در حال حاضر ۱۸۰ فروند هواپیمای عملیاتی در ایران وجود دارد؛ در حالی که خود او پیش از این گفته بود که با توجه به جمعیت فعلی کشور نیاز به ۵۵۰ فروند هواپیما داریم.

به گزارش اعتماد، سال گذشته قرار بود تعداد هواپیما‌ها به ۲۵۰ فروند برسد که این اتفاق نیفتاد. اما درباره آمار و ارقام هواپیما‌های فعال کشور نیز نظرات مختلفی وجود دارد.

نمای کلی صنعت هوانوردی ایران در بخش تقاضا به گونه‌ای است که بلیت هواپیما حتی برای آن‌هایی که پولش را دارند به سختی پیدا می‌شود و بدون اتصال به شبکه دلالی پر قدرتی که ظاهرا کسی قرار نیست جلوی آن‌ها بایستد؛ خبری از بلیت نیست. ایرلاین‌ها به واسطه «قیمت گذاری دستوری» بلیت هواپیما با زیان انباشته فعالیت می‌کنند و تحریم‌ها کاری کرده که سوختگیری برای پرواز‌های بین‌المللی به سختی انجام شود و در پرواز‌های داخلی، با وجود تعداد زیاد فرودگاه‌های کشور، بسیاری از آن‌ها فعالیت خاصی ندارند، چون اصولا مسافری ندارند و ایرلاین خاصی حاضر به برقراری پرواز نیست.

فقط ۷ یا ۸ هواپیمای سرحال داریم!

در بخش عرضه، کارشناسان می‌گویند به غیر از ۳ هواپیمای ایرباس برجامی، ۱۳ فروندای‌تی‌آر و چند فروند ایرباس ۳۴۰ ماهان، کل ناوگان کشور باید بازیافت شود. «بازیافت» هواپیما بدین معنی است که بدنه هواپیما که از جنس آلومینیوم است به قطعات کوچک بریده شده و به کارخانه‌های مربوطه جهت ذوب و تبدیل به آلومینیوم نو شود. همچنین سایر قطعات اعم از سیم‌های مسی، قطعات فولادی، پلاستیک‌ها و... نیز تا جای ممکن بازسازی شوند.

کارشناسان حوزه هوانوردی می‌گویند حدود ۲۰ فروند هواپیمای مسافربری در کشور ارزش عملیاتی دارند که ۱۳ فروند آن توربوپراپ با ظرفیت ۷۰ نفر هستند که به دلیل نبود قطعات زمین‌گیر شده‌اند. می‌ماند ۷، ۸ فروند هواپیما که باید پرواز‌های داخلی و خارجی را به صورت همزمان انجام دهند که البته آن‌ها هم با کمبود قطعات مواجه هستند. به عبارت دیگر، در حالی که کشور‌های امارات، قطر و ترکیه در مجموع بالای هزار فروند هواپیمای سرحال دارند، تعداد هواپیما‌های قابل اتکای ایران ۷ یا ۸ فروند است و باقی هواپیما‌های کشور شدیدا فرسوده شده‌اند.

کاهش پرواز‌های داخلی

در بخش شاخص «نشست و برخاست» که میزان تردد هواپیما‌ها در فرودگاه‌ها را به تصویر می‌کشد نیز شرایط مشابهی طی سال ۱۴۰۱ حاکم بوده و البته بیشتر نشست و برخاست هواپیما‌ها به سمت پرواز‌های بین‌المللی رفته که عمدتا توسط «ایرلاین‌های خارجی» انجام می‌شود. به گفته وزارت راه و شهرسازی، میزان نشست و برخاست هواپیما در پرواز‌های داخلی در سال ۱۴۰۱ نسبت به ۱۴۰۰ ریزش ۹ درصدی داشته و از ۳۰۵ پرواز به ۲۷۸ پرواز کاهش پیدا کرده است. در مقابل، نشست و برخاست‌ها در پرواز‌های بین‌المللی ۶۴ درصد رشد کرده است.

ریزش پرواز‌ها در دهه ۹۰

آمار‌های وزارت راه و شهرسازی به وضعیت شاخص‌های بخش هوانوردی در دهه ۹۰ نیز پرداخته که در نوع خود آمار‌های جالبی ارایه می‌کند و شاید بتوانیم پاسخ سوالی که ابتدای گزارش پرسیدیم را در این بخش بیابیم. تعداد نشست و برخاست در پرواز‌های داخلی در حالی طی سال ۱۴۰۱ به ۲۷۸ هزار فروند هواپیما رسیده که در سال ۱۳۹۶ یعنی بهترین عملکرد دهه ۹۰، این رقم ۳۹۶ هزار فروند بوده. در واقع مقایسه این دو رقم از یک کاهش ۲۵ درصدی خبر می‌دهد. در پرواز‌های بین المللی نیز این وضعیت تکرار شده است. بهترین عملکرد دهه ۹۰ در این شاخص مربوط به سال ۱۳۹۳ است که ۲۹ هزار فروند هواپیما نشست و برخاست داشته‌اند. اما در سال ۱۴۰۱ این عدد به ۲۳ هزار فروند رسیده که ۲۱ درصد کاهش یافته است.

در شاخص اعزام و پذیرش مسافران داخلی نیز بهترین عملکرد برای سال ۹۶ است که ۴۴ میلیون و ۲۷۳ هزار نفر جابه‌جا شده‌اند. عددی که با کاهش ۲۸ درصدی به کمی بیش از ۳۲ میلیون نفر در سال ۱۴۰۱ رسیده است. در بخش مسافران خارجی این وضعیت بدتر است. بهترین عملکرد این بخش مربوط به سال ۱۳۹۳ است که ۴ میلیون و ۴۱۲ هزار نفر در پرواز‌های بین‌المللی اعزام و پذیرش شده‌اند و در سال ۱۴۰۱ با کاهش ۳۷ درصدی این عدد به ۲ میلیون و ۷۷۵ هزار نفر رسیده است.

۵۰ هواپیمای وارداتی کجا هستند؟

در یکی- دو سال گذشته صنعت هوانوردی ایران با شدیدترین تحریم‌های ظالمانه علیه ایران روبرو بوده و در کنار آن قیمت‌گذاری دستوری بلیت هواپیما، بسیاری از ایرلاین‌ها را زیان‌ده کرده است. اما مثلا به جای مدیریت این شرایط که پیش از این به هنگام امضای برجام صورت گرفت؛ ادعا‌های عجیبی مانند «واردات ۵۰ هواپیما» در دو سال گذشته مطرح می‌شود و در کنار آن با طعنه به دولت قبلی گفته می‌شود که «این دولت به دنبال عکس یادگاری با هواپیمای برجامی نیست!»، اما واقعیت این است که صنعت هوایی ایران که تجربه اضافه شدن ۱۶ هواپیمای برجامی را در مدت دو سال و تاثیر آن را بر صنعت هوایی حس کرده، اثرات اضافه شدن ۵۰ یا ۶۰ فروند هواپیما در دو سال گذشته قاعدتا چیزی نیست که فعالان این صنعت و مردم نتوانند آن را حس کنند؛ بنابراین اینگونه اظهارات چندان درست به نظر نمی‌رسد.

نمای کلی صنعت هوانوردی ایران نشان می‌دهد که مدیریت هوانوردی در کنار توان رایزنی‌های مقتدرانه سیاسی در بالاترین سطح ممکن، نیازمند به کارگیری تخصص و علم است و دیر یا زود مجبور خواهیم شد بالاخره در برابر این قاعده سر تسلیم فرود آوریم.